Annapurna trekking, incl Phoon Hill!

De reis begint vandaag met een busreisje van Phokara naar Phedi; een klein uurtje schudden in de airco-loze bus. In Phedi komen de wandelstokken te voorschijn en gaan we het 4 daagse avontuur tegemoet. Normaliter zou deze trekking in 6 dagen volbracht moeten worden, echter wij worden over 4 dagen al weer in het Crown Hotel verwacht! Op deze eerste wandeldag staan "maar" 6 uur wandelen gepland waarin er ongeveer 1100 hoogtemeters (hm) overwonnen moeten worden.
We krijgen assistentie van 7 Poorters (de plaatselijke Sherpa's) die onze bagage dragen..... Het is een dubbel gevoel, zonder toeristen hebben ze geen inkomen, maar het voelt ook een beetje als slavernij. Een gids (genaamd Uncl) completeerd het gezelschap. Om ons geweten 'n beetje te verlichten krijgen ze voor deze 4 dagen bijna een maand salaris. 
Het is stevig klimmen de eerste uren en om ons een beetje te laten wennen wordt er regelmatig een pauze ingelast. Dan blijkt ook meteen al wie er wel en niet voorbereid aan deze reis is begonnen. Toch blijkt tijdens de hele reis dat we steeds op schema liggen.

We klimmen via stenen paden en trappetjes door naar de lunch plek. Daar is ook een onderdeel van het lichtfeest, nl zus / broer dag, waarbij (in dit geval) het jongere broertje verwend wordt door de zus met lekker eten en cadeautjes.

Bij de lunch blijkt ook dat Joop te veel last heeft van de blessure die hij had opgelopen met fietsen. Vergezeld door een Poorter en met mijn stokken, daald hij af naar het dichtst bijzijnde dorpje. Hij zal komende 4 dagen zich moeten vermaken in het hotel in Phokara.

De tocht gast verder omhoog via armzalige gehuchtjes die helemaal ingesteld zijn op trekkers. Eten, drinken en een sobere slaapplaats. Wat zou ons dadelijk te wachten staan?
Het is niet druk met andere trekkers op de route zodat we lekker kunnen genieten van natuur en plaatselijke tafereeltjes.
Net voor het schemer wordt komen we aan op onze eerste basis kamp ⛺.

(wordt vervolgd!!) Het basiskamp is minder primitief dan verwacht.... Ieder heeft een eigen kamer met fatsoenlijk bed. 1 (frans) toilet, 1 wastafetje en 1 douche (warm water tegen extra betaling) moet gedeeld worden. Het eten is oom niet uitgebreid, maar wel voedzaam en ook smakelijk. Meestal keus uit Dhal Bat, Fride Rice of Noedelsoep. Na het eten duiken we al snel in de mummie slaazakken, voor een nachtelijk toilet bezoek leggen we de 🔦 gereed, want die staat nl buiten. De tweede trekkinsdag is de zwaarste, na een pannenkoekken 🥞 ontbijt worden de veters weer strak aangetrokken en vervolgen we de trip richting Ghandruk (1950m hoogte). Zware klim, en de stokken van Pa komen nu echt goed van pas 😉.. Toch weer andere uitzichten, door kijkjes en natuur. Temperatuur is prima, dus korte broek en T shirt volstaat. Bij de lunch smaakt de noedelsoep voortreffelijk ; daar krijgen we weer energie van. Zoals elke dag, neemt de bewolking wel toe gaande de dag, maar het blijft droog. Het is ook wel mooi zoals de mist flarden op misterieuze wijze zich tussen de bomen door zwiert. De langste wandeltocht zit erop als we rond 17.00 u Tadepani binnen stromelen. Tadepani ligt op 2650 m hoogte. Vandaag weer bijna 14 km gelopen om de 1600 hm te overbruggen. Dit maal een iets soberdere onderkomen, hutjes van plankdikte die buiten staan en een golfplaten dakje hebben. Brrrrrr. Toch valt de kou (het vriest s' nachts nog net niet). 

De havermoutpap smaakt goed voordat we weer om 8 uur aan de start verschijnen. De zonsopkomst is hier weer schitterend, we eten zelfs buiten op een zon overgoten terras. En dat om 7.30 u op een hoogte waar normaliter vliegtuigen vliegen!!!     Vandaag hoofdzakelijk “Nepali flat”, oftewel “beetje klimmen en beetje dalen”.

Ghorepani ligt op 2860 m hoogte, theoretisch zou dat maar 200 hm zijn die geklommen moeten worden. De planning is dat we rond 3uur daar zouden arriveren. Ook nu weer een zeer gevarrieerde vegetatie, varens, bossen, bamboe etc. Een groot gedeelte van de route loopt ook langs een bergriviertje met diverse water valletjes die voor  afwisseling zorgen.  Haverwege de route moeten we nog een Indische jongen oppeppen om door te gaan,met een groepsselfie waar hij door ons omringt wordt vind hij weer de inspiratie om de draad weer op te pakken. Ondertussen tikken we de 3000 meter aan, zo hoog hebben wij nog nooit gestaan! Gelukkig heeft niemand last van hoogte ziekte, want dat zou wel kunnen opspelen. Inmiddels dringt de mist het zonnetje weer een beetje weg, zodat het soms lijkt of we in het decor van Harry Potter zijn terecht gekomen. Toch heeft het wel iets, hoewel mijn voorkeur uit gaat naar het warme zonnetje.

Onze laatste overnachting in het Annapourna gebergte is op zo’n 1,5 km van Phoon Hill, in hotel Phoon Hill! Een fatsoenlijk hotelletje met kamers en sanitair op de eerste verdieping. We arriveren inderdaad volgens planning en na het opfrissen na deze wandeldag en het verkennen van de 2 straten van het dorp, scharen we ons met een lekker biertje rond de enigste potkachel van het hotel.

De planning wordt voor morgen hier ook doorgenomen: voor de liefhebbers een klim van 1,5 km naar Phoon Hill om daar de zonsopkomst mee te maken. Betekend wel om 4.45 u uit je warme nest. Van de 17 “berggeiten” zijn er 14 gegadigden. Natuurlijkgaan ook wij deze siberische uitdaging aan. Dus meteen na de warme hap draaien we ons in onze cocon (slaapzak dusssszzzzz)

Om 5.45 uur wordt er op de slaapkamerdeur geklopt, tijd voor de beklimming van Phoon Hill!! Snel opfrissen en een bak koffie op slurpen zodat we om 5 uur kunnen beginnen aan de beklimming. We zijn blijkbaar niet de enigste..... Elk hotel en uit elk dorpje stromen toeristen toe om deze natuur verschijning te aan schouwen. In file vorming en gewapend met 🔦 klimmen we naar de op 3210 m hoogte gelegen uitzichtpunt. Precies op tijd komen we aan, heel langzaam gaat het schemeren en lichten de besneeuwde bergtoppen die tegenover ons liggen een beetje op. Als de zon ☀ langzaam achter de horizon kruipt, krijgen we iets te zien wat we nog nooit eerder hebben mee gemaakt: een goddelijke gouden kleur zakt langzaam over de witte bergtoppen van het Annapurna gebergte..... Majestueus!! De heilige Machhapuchhre (fish tail) steekt er met kop en schouders bovenuit. GEWELDIG! ONBESCHRIJFELIJK! PRACHTIG!. Mooi dat we dat samen mogen meemaken!! Overal klikken de mobieltjes en fototoestellen, maar het kan nooit de ervaring weergegeven van dat moment. Na 'n half uur moeten we toch weer afdalen naar het hotel om te ontbijten en tassen in te pakken voor de laatste dag, bijna 3000 m afdalen!! Dat zal niet mee vallen. Het zal een lange dag worden: om 17.00 u is gepland om terug in het dal te zijn. Afdalen is overigens een andere sport dan stijgen, je knieën moeten toch steeds je gewicht opvangen. De wandelstokken maken vandaag overuren! Net als mijn knieën!! De temperatuur stijgt met elke 100 m daling; kippenvel is snel verdwenen 😊. Tijdens de lunch (spaghetti) blijkt dat een persoon te veel last heeft van haar knieën, zodat ze bij het eerste gehucht van de gelegenheid gebruik maakt om de bus terug te nemen. Wij zwaaien 👋 hun na en zien ze 2 u later in het dal. Als iedereen verder heelhuids is gearriveerd worden we opgepikt door de Djoser bus en hobbelen we in 2 uurtjes terug naar het hotel dat we 4 dagen geleden werden uitgezwaaid. Joop staat ons op te wachten en is gelukkig weer blessure vrij. Heerlijk weer een beetje comfortabel bed, bad en brood 🥪! Gejuich als we horen dat morgen pas om 11 uur de bus vertrekt naar Chitwan.